Zaprzyjaźniony z Bogiem

Świata stałem się wrogiem

W dłoniach pełno nienawiści

Na ambonie słowa pomieści

Z wyrwanym brukiem

Patrzy wrogim wzrokiem

Zginął niejeden świat

Zrodzi się nowy brat

Podobny bo natura niezmienna

Dla człowieka dobra zbawienna

Poznamy na nowo Boga

by nawiedzić sztucznego wroga

By utonąć w sidłach

nabici z grzechu na widłach

Pomsta w rękach Boga

Nie osądzać świata osłabionego