w środku zbudzone coś 

jest ciemno zimna moc 

światło rozprasza mrok 

więcej widzę więcej słyszę 

rozumiem co to miłość 

nie pojmuje nienawiści 

rodzimy się nadzy 

prości czyści bardzo niewinni 

z czystym kontem 

z pusta kartką niezapisaną 

z drogą przed sobą niepewną 

czy dożyjemy pierwszego roku 

niepewni i słabi udajemy że kochamy 

los nas pcha bogowie wśród nas 

prowadzi nas niewidzialna siła 

napędza myśli idea i czyn 

gdzie jest problem 

czy grzech i niewinność 

mieszają się w jednej wodzie 

obmyci mniej grzeszni

nie opuszczaj nas 

jak my upuszczamy Ciebie 

nie jesteśmy tacy źli 

w nas dobre bije serce 

wszyscy tacy sami 

jednak podzieleni

posłuszni swoim wierzeniom 

pełni obaw natchnieni podzieleni 

jak plewy i ziarno

owoce ziemi głos w przestrzeni 

na wietrze puch 

płynie tam gdzie wiatr zechce