Tęsknota za światłem

.

Nie tęsknię do góry  o butnym obliczu

Otulonej w płaszcz śnieżnego urwiska

Co kaszle tumanami złowrogich lawin

Na poboczu zbierając żniwa krwawe

O jakże tęsknię do spotkania ze światłem

Co siedemkroć jest silniejsze od słońca

Odsłania podejście i wydobywa szept:

“To jest droga, idź nią do domu Ojca “

Na wzniesieniu w krzyżu niebo jest otwarte

Kapliczki granic kreślą sfery święte

Spotykam w tym miejscu  wota w aktach wiary

Tych co przede mną tędy wędrowali