przed podróżą słuchałem ojca słów 

zastygłem na posterunku z karabinem 

nie zobaczyłem człowieka nigdy więcej

rozpłynął się we własnym niebie 

brakowało by wypełnić pustkę 

samotność pachniała jego zapach

mundur w szafie orkiestry straży ogniowej 

gdy w helikon dął 

włos jeżył się na głowie

serce drgało basem mocniej

żegnaj do zobaczenia

tyle dopowiedzenia

co zrobić z życiem

wysłałeś jak posłańca 

na krańce świata

skąd ciężko wrócić pod strzechę 

by naprawić stary płot 

tego nie da się naprawić

zacumowałem korab

na Górnym Śląsku