Pociąg pancerny przypominał dłuto. Z pewnością bardzo duże dłuto. Szkoci stali na granicy i nikt nie wiedział, jak dalej rozwinie się akcja. Ochotnicy, któych zebrano, tłumnie stawili się na dworcu. Każdy wlókł ze sobą jakąś teczkę, torbę, worek z okrasami. Na drogę.

Nikt mnie nie żegnał, ponieważ ja już dawno pożegnałem wszystkich i to wcale nie z okazji zagrażającej nam wojny. Po prostu miałem już dość. Przyglądając się jak świat się wali cegła po cegle. W ciszy, pod maską.