Przejście

Na drugą stronę drogi mogłem przejść bezpiecznie

Tylko wtedy, gdy zielone światło przyjaźnie pulsowało

Jest to mój czas!

Który błyska w oczy i sygnałem nawołuje

Do szybkiego przeskakiwania z żebra na żebro

Przechodząc widzę jak karawan oczekuje

Na  światło przepuszczające w dalszą podróż

Tworząc wrażenie jakby stał na progu wieczności

I oczekiwał  na zapalenie światła

Zabierającego w bezpieczną wędrówkę

Przez ciemny grób

Gdyby nie posiadana wiara która ujawnia

Że każdy dobry czyn

Na końcu czasu otwiera Wrota Niebiańskie

Prowadzące  w wieczne życie

To zapewne nie podałbym kaganka

Ze światłem jaki pojawił się z tchnieniem serca