Karmi ją parująca ziemia

Upał rozbiera z trudnych myśli

Zamyka oczy w blasku słońca

Nie kusi pęd, maniera, wyścig.

Zaplata dłonie do litanii

Licznych zachwytów magią świata

We włosy wpada tkliwość wiatru

A on te włosy jej przeplata

Ze światłocieniem życiodajnym.

Szepnęła doń: - porozrabiajmy

Na dwa pas

______________

* Foto - akryl na brystolu 30/ 40 cm

Praca własna