W niewoli grzesznych sieci

W gęstym wietrze magistości

Za falochronem białych niedopałków

Gdzie dym uśmierca światło

Wpatrzony w ekran monitora

Siedzi nieśmiały człowiek

Uwikłany sam w sobie

Ulotnym mostem słów

Nie pukający do drzwi jutra

Przechadza się człowiek

Uciękający od brudnej rzeczywistośći