Witam serdecznie. Wędrując ścieżkami emocji jak przypadkowy przechodzień budzę w sobie naturalne odczucia patrzę na świat czasami takim jakim jest czasami prowokuje sens przemilczenia by bardziej otworzyć swoje nienasycone spojrzenia w geście zrozumienia podarowując wszystko czytelnikowi by nie zapełniać szuflad w komodzie czasu nieutrwalonego. Tomasz Pietruszewski