Wolność księstwa

Światło wolności jaśniało na zachodzie

Na wschodzie nurt rzeki rozwalił mur rozboju

Wybiegliśmy żeby nacieszyć się przebłyskiem

I otworzyliśmy okna chcąc żyć w spokoju

Wiatr przynosi zapach niszczonej  wolności

W liściach brukselki zagnieździła się zaraza

Ale nikt tutaj nie podejmuje walki

Tak na grzędach w ciszy rozpada się oaza

Wolne księstwa przez chwilę były zielone

Zawładnięte szarańczą tracą radość w trwaniu

Szukają ścieżek  prowadzących do domu.

Kiedy przybędą będą mieć wolność w spojrzeniu