wychowała mnie ulica, karmiła jak wilczyca, 

ojciec Bóg wie gdzie, włóczyłem się z kąta w kąt, 

w bramie tanie wino na podwórku dzieci w piaskownicy, 

miały godziny, dni, lata zmarnowanych szans, 

których nigdy nie było dla takich jak my, 

jedna droga do roboty lub margines z pomocą mopsu, 

kiedyś czas był dłuższy, lepszy mimo kilku win, 

w porę udałem się w drogę przez życie, 

zostawiłem to obszczane miasto, 

w garnizonie zakamuflowany, 

pojedzony, wyspany maszerowałem, 

na ustach z żalem i uszanowaniem,