W mozole Syzyfa

Znów na górę jajo węża wtaczają

Istna idylia – starego balastu

Człowiek napręża ramiona usilnie

Rwąc nity dekalogu - przęsła mostu

Jeżeli nie dba się o sens żywota

Strzałem w stopy – efekt czarnej roboty

Dźwięk rozbijanej skorupy śle echo

Nocnego syczenia miernej ciągoty

Zda się że światła ojczyste pogasną

Przez pomieszanie dobrego i złego

Wciąż krzyż maluje nadziei poemat

Dając schronienie w skrzydłach wszechmocnego