Płacze i szlocha
gość poniewczasie:
była radocha,
lecz skończyła się

;(

Płacze nasz Lolek i pluje w brodę: ot, co dziś znaczy wejść owcy w szkodę! Wyżarła marchew, wygryzła perz, choć były cudze! No, co za menda, gnida i wesz!

...i na wiecu solennie obiecuje,
że mieszkaniem fundację zadotuje...
gdy ją stworzy. Wtedy nie zbankrutuje.

PS. Chyba niepotrzebny przecinek po "Siepacze".

Dziękuję za wasze wizyty. Co do naszego miłośnika, to większości społeczeństwa cisną się słowa na usta ale czy wyjdzie z tego poezja ?:)
Hardy masz rację z tym przecinkiem.