przed podróżą

słuchałem ojca słów 

zastygłem

na posterunku z karabinem

nie zobaczyłem

człowieka nigdy więcej

rozpłynął się we własnym niebie

brakowało by wypełnić pustkę 

samotność pachniała jego zapach

mundur w szafie orkiestry straży ogniowej 

gdy w helikon dął

włos jeżył się na głowie

serce drgało basem mocniej

żegnaj do zobaczenia

tyle dopowiedzenia 

co zrobić z życiem

wysłałeś jak posłańca 

na krańce świata

skąd ciężko wrócić pod strzechę 

by naprawić stary płot 

tego nie da się naprawić

zacumowałem korab

na Górnym Śląsku