Z albumu Amandalei pt. "Praga w deszczu" mój wiersz przeniesiony tutaj:

Ten kraj
to bajka.
Rzeką - Rusałka
śpiewna.
Wełtawa.

Rzeka
nutą spisana.
Muszlą
rzeka zawiana
pod spadającą
z tęsknoty.
Gwiazdą.

Tu zawsze
najpiękniej
gdy wzgórza
przejrzyste od
kwarcu - światłem
niebiańskim
oblane.

Popycha fala
zieloną falę
bulgocąc
sycząc wężowym wirem.
Kamienie
szorując dnem.
Wiklin srebrnych
listowiem. Nurtu
milczeniem. Księżycowego
blasku - kiedy

tańczą Ondyny
poza-
zmysłowe dziewczyny.
Wodne
Panny na łęgach
grząskich. Wilgotnych
błoniach.

Mgłami
wiadukty
rozpięte. Budują
nocy palisady
mostów
w szklistych
topielic oczach
na krzyk
otwartych

kura - i granie
powietrza złocistych
dzwonów.Promienistego
wichru.

22.08.2006

Inspiracja: B. Smetana: "Wełtawa" (Vltava)

Zasłuchawszy się Wełtawę, zapomniałam dodać: Przepiękną jest Praga o północy (i w deszczu) jak ten powyższy wiersz :)

A sercu najdroższa
Piosenka nad Wisłą
I piasek Mazowsza!