Kołyszę to umarłe — i nucę coś przenikliwie niemego

przewijam to umarłe 

ogniste koszule — co je chcę zjedwabnić 

w czesalni strof 

koszule Dejaniry — ta się uwija 

zawsze ich w szafie czeka cały stos

w adriatykach kąpię to umarłe — i na huśtawkę potajemnie biorę 

a to — milczy 

milczy — woła: 

ludzie niech będą szczęśliwi 

Bóg — dobry 

sztuka — miłosierna