Niewidzialna barwa, kolor, malowana przez niewidzialną rękę

Unicestwiająca szarość, karmiąc świadomych wciąż szczęściem

Drzewem trzecie tysiąclecie, czy złowieszcze okażą się gałęzie

Gdy ludzkość z sznurem na szyi, zaciśnie na nich pętle

Ono dalej będzie rosło, zakwitnie ponownie na wiosnę

Zło obróci w dobro, nienawiść zostanie nawozem

Zgrozę śmiercionośnych burz, eksplozja owoców

Dla siejących wiatr, ślepych pomimo posiadania oczu

Niewidzialna barwa wiedzą, kolor piękna człowieczeństwem

Malarzem jestem ja, kolor serwując umysłem i sercem...