MOJE SŁOŃCE

lubię gdy zerka przez otwarte okno

maluje farbą zdrowia na policzkach

od intensywnej poprzez delikatną

kiedy pędzelki ściska w rękawiczkach

jestem jak płótno stęsknione malarza

który się czasem nudzi moją miną

toteż obraca powolutku ziemię

żeby przypadkiem lata nie ominąć

czekam cierpliwie w umówionym miejscu

przeliczam chmury baranki pierzaste

bywa że zmoknę przemarznę do szpiku

dorosłe dziecię ze znużenia zasnę

lecz słyszę kiedy pobrzękuje złotem

sprawdza czy pora dla niego właściwa

dotyka ciepłem z wolna delikatnie

żeby przypadkiem marzeń nie przerywać