zeskrobałam resztki szronu  

z moich oczu  

wyczytasz każdy cień  

rozumnych dni przegryzam ciemność  

rdzawożółte promienie wypalają dziury  

w dłoniach rośnie obojętność  

bądźmy sceptyczni  

konsumpcyjnie niezależni  

przy okazji ciut liryczni  

jak dziecko z watą  

cukrową w pięści