Zamarło życie wokół nas, 

byłeś tylko ty, byłam ja. 

W pozłacanej sali 

ująłeś mą dłoń. 

Magnetyzm, może magia 

opętały nasze zmysły. 

Płonęliśmy z pożądania, 

zataczając kręgi tanga. 

Dotknąłeś zwierciadła duszy 

- słodkiej, niewinnej krainy. 

Wytyczyłeś nieprzebyte szlaki 

wpatrzony w gorejące oczy. 

Po nutach z marzeń zdążałam, 

w pogoni za twoim cieniem. 

Melodia serca upajała, 

zatracając w zachwycie.