Dnieprem

tu gdzieś nad Dnieprem

pradziad poił konie

a  my od Kijowa

złotych kopuł

białym statkiem

suniemy płynnie

rozlewistą nitką rzeki

przez Kaniów Czerkasy Zaporoże

przez zapomniane dzieje

zanurzeni w muzyce

czerwonym winem

słońcem rozgrzani

w bukietach kwiatów

na pragnień wietrze

przez kozackie porohy

ciągnie się smuga  piany

do snów białej Odessy

bosymi stopami tańczymy

w takt gorących piasków

Morza Czarnego