SKRZYDŁA

kapią igły porażek na grzbiet delikatny

zda się - pancerz leciwy przykrótka kolczatka

pewność siebie utknęła w ciężkiej rękojeści

jakże łatwo odwagę przegrać na rogatkach

z czortem przeznaczenia który przyszłość miesza

nonszalancją krupiera przynagla do kupna

wygłaskanych miedziaków o szklistych ogonach

co już znają zwycięzcę nie dotknąwszy sukna

i zawrócić nie sposób czas zatrzasnął wrota

wzbić się! stoły przeskoczyć! zawiodą kolana

cóż mi począć? nie słyszę! powtórz proszę duszo

skrzydła? skrzydła pożyczyć? - najprościej u Pana!