Tekst 232 z 255 ze zbioru: stopniowo
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2017-09-03 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1915 |


http://www.wallpaperup.com/
prosiłaś i jestem sobą
część na którą mogę jeszcze liczyć
jak na kamień zawsze tam będzie
wieże kościołów
mimo iż nigdy nie sięgną nieba
nie wiem w jakim języku patrzę
wiatr usypał poranek
rozmieniam myśli wreszcie znikam
chociaż wiem świat nie skończy się
gdy usta przymarzną do marzeń
można wierzyć w Boga
jest najbliżej








oceny: bezbłędne / znakomite
A że nam najbliżej do Słońca-Boga Jedynego, to skutek jasny, jak to słońce...