W czasach starożytnych mówiono, że pijaństwo niszczy duszę ludzką, bo ją rozwadnia. Jednakże konsekwentne traktowanie takiego poglądu doprowadziło do zguby wielkiego filozofa Heraklita z Efezu .

`A oto główne punkty jego nauki: Wszystko pochodzi od ognia i w ogień się obraca` - tak pisał Diogenes Leartios, grecki historyk filozofii o poglądach Heraklita z Efezu ( żył ok. 544 - 494 r.  p.n.e.) w dziele Żywoty i poglądy słynnych filozofów.

Jego myśli przetrwały do naszych czasów jedynie w cząstkowej postaci. Większość zachowanych fragmentów z jego dzieł poświęcona jest zagadnieniu praprzyczyny rzeczywistości, którą był zdaniem tego filozofa ogień.

Uważał, że ogień tworzy wszelki byt i jest podstawowym tworzywem rzeczywistości. Ogień rządzi światem i jest obdarzony rozumem. Tenże rozum, zwany logosem. Tworzy on wszelki byt i istnieje w ciągłej zmienności. Heraklit z Efezu twierdził, że dusza ludzka jest formą istnienia ognia, jest jedną z jego postaci. Jego zdaniem rozżarzona dusza jest bliska ideałowi, a gorący ogień w duszy tworzy ludzki charakter i umysł. Idealna dusza jest sucha, bo zawiera dużą siłę ognia. Każdy rodzaj zwilgotnienia ciała prowadzi duszę do upadku, gdyż wilgoć powoduje gaszenie ognia. Z tego powodu Heraklit z Efezu sprzeciwiał się wszelkiemu pijaństwu i je potępiał.. Uważał on, że ono powoduje zwilgotnienie duszy i przez przyczynia się do jej upadku. Sucha dusza jest najlepsza i najmądrzejsza. Pijaństwo  jest prostą drogą do przemiany duszy w wodę. Zwilgotnienie ciała powoduje zatracenie duszy.

Heraklit był konsekwentny w swoich poglądach na temat duszy i ognia. To doprowadziło  go do zguby. Cierpiał on  na puchlinę wodną i uważał, że ma ciało zawilgocone. Bał się zatraty swojej duszy i poddał się pewnemu eksperymentowi. Postanowił, jak pisał wspomniany już Diogenes Leartios, osuszyć swoją duszę. Okrył on swoje ciało nawozem i wystawił na działanie słońca. Miało  ściągnąć z ciała wodę i osuszyć duszę. Filozof zasnął w czasie tego eksperymentu.    Jego własne psy nie rozpoznały go, bo przykrywał jego ciało nawóz i rozszarpały nieszczęśnika. Tak tragicznie zginął filozof - przeciwnik pijaństwa, który twierdził, że zawilgocenie duszy powoduje jej upadek.