Siadasz na moich kolanach.

Czytam (teoria) - nie masz poczucia humoru -

autysta jest inny.

Zaśmiewamy się w głos.

Podnosisz rękę i delikatnie głaszczesz

moje włosy i mowisz `ppaaa`..

Zamykam książkę, śmiejemy się do rozpuku

identycznie - kiedy nasze światy

łączy most

niewyuczonych gestów.

--------------------

* foto upublicznione za zgodą rodziców autystycznego Filipa