Tekst 95 z 204 ze zbioru: Wolna przestrzeń
| Autor | |
| Gatunek | proza poetycka |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2021-03-30 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1294 |

Dar dobrej ręki
W ten czas pandemii radosne dzieciństwo jakby rozbijano,
które rozkwitało tylko wtedy, gdy ogrody szkoły
dostarczały ciepło i strumienie żywej wody.
Jak roślina: czuje dobrą rękę, wzmacnia aurę w sile wzrostu
– emitowana tęcza wspólnoty przyczyna się do lepszego wzrostu
i zwiększa siły obronne przed chorobami.
W tym pandemicznym czasie uczeń siedzi przed komputerem
i jest samotny.
Szkoła może istnieć bez ucznia,
zaś uczeń bez rówieśników jest jakby na pustyni.
Kurczy się aureola ucznia.
Z Dobrej Ręki ukradkiem łowi wodę oazy i żyje.








oceny: bezbłędne / znakomite
Serdecznie :)