Ostatnie wersy zachęciły by jeszcze raz przeczytać.
Piękny ale nie rozumiem przesłania do końca. Podejdę jeszcze raz.

Rozac! Medicus napisała opinię pod moim wierszem i za to jestem Jej wdzięczna :)
Przypuszczalnie pomyliłeś sobie Adresatów wiersza, ponieważ Państwa różnice zdań, czyli Twoje i Medicusa nie powinny się tutaj znaleźć.
Odpowiem Ci dodatkowo na Twoje przedostatnie wątpliwości... Czy aby nie pomyślałeś, że Stacja XII może posiadać związek z jakimś cudem eucharystycznym?
A te 3 kobiety, w zasadzie 4 Marie, to ja, autorka, w pigułce:
ANIELA, czyli kobiecy anioł z jednego z Ukrzyżowań El Greca, zbierający w swoje dłonie spływającą ze stóp krew Ukrzyżowanego,
MARIE, nader wieloznaczne, gdyż 4, włącznie ze Świętą Bożą Rodzicielką oraz Marią
MAGDALENĄ z Magdali, świętą Jawnogrzesznicą.

Te trzy imiona mam zapisane w swojej metryce kościelnej. Ambiwalentne, co? Świętość z grzesznością, ale taka właśnie b_d_c jest ;)

Niezmiennie życzliwie :)

Czyste ręce chirurga są jak ręce Piłata,umyte,bo nie dopatrzył się zbrodni ani grzechu,a tym samym nie ocenia,chyba,że ma władzę wykonawczą.

Od co najmniej 2 tysiącleci na całym świecie dzieci oraz kobiety (patrz tytuł 3 wybranych "stacji") dużo łatwiej wchodzą w naturalną i niezwykle bliską duchową relację z OSOBĄ Chrystusa, ponieważ traktują Go jak żywego dotykalnego krew z krwi i kość z kości Człowieka.

To rodzaj łaski

Cała ta niewyobrażalna absurdalna droga Chrystusa na Golgotę oraz Jego ukrzyżowanie, widziane oczyma Weroniki i Marii Magdaleny, ma tak głęboko ludzki wymiar, ponieważ wszystkie one postrzegają Jego mękę jako swoją własną.

Gawiedź i motłoch szuka w publicznym wykonaniu wyroku uciechy, mordu i krwi. Na tym tle cierpienie obu tych kobiet wynosi je ponad tłum

Trzecia z nazwanych tu kobiet, Aniela Maria Magdalena (patrz ostatnia 12. "stacja"), z dystansu 2 tysiącleci patrzy na Ukrzyżowanego w chwili tuż po tzw. podniesieniu, kiedy celebrans wyciera nieskalanie czystym /zakrwawionym!/ ręczniczkiem brzegi kielicha, gdyż po raz kolejny symboliczna "ofiara została /właśnie/ spełniona".

W tej wizyjnej perspektywie msza jest codziennie ponawianą scenerią krwawego barbarzyńskiego Ukrzyżowania