parasol - Publixo

"jak żuraw co opuścił głową
aby zaczerpnąć wody"

nadmierny skrót myślowy nie zawsze czyni wiersz zrozumiałym...

I jak ma się do powyższego tekstu tytułowy "Parasol", skoro dołączona ilustracja pokazuje bezdeszczową aurę?

na zasadzie kontrastu - parasol ,co do skrótu, cóż mam inteligentnych czytelników :)))

Befanija jednak mało rozgarnięta, do czego się przyznaje z najszerszym uśmiechem ;-)))

Befanio nie kokietuj, zwykle osoba która przyznaje się do swojej pewnej ignorancji ma zwykle wiele do powiedzenia,no nie wspomnę o wyrafinowanych graczach :)))

Masz, cholera, te oceny ;) Czemu akurat za "poziom litercki" tyle? To popatrz wyżej :P

:)))

I atram nie za bardzo rozgarnięta:) Każdy parasol zawęża pole widzenia i nie dostrzegamy czasem , że gdzieś tam już dawno nie "pada " Mieć go przy sobie...ale nie zawsze rozłożony:) Ciekawe co powiedzą Ci bardziej nteligentni niż ja:)Serdeczności:)

...dobry...

Stary człowiek - bo to o nim mowa w tym wierszu - żyje pod kloszem /parasolem - patrz tytuł/ swego niedołęstwa i krótkowzroczności

jak żuraw co głowę opuścił
by się napić wody

(vide kolejne wersy)

a w takiej postawie twój widnokrąg zawęża się do rozmiarów tej kałuży, z której sycisz swoje pragnienie.

Cały świat znika ci z oczu

Co ci /jako starcowi/ skraca twoją samotność?

Zbudzony kot, gwiazdy na niebie i wszystko to, o czym mowa w tekście.

Pod takim parasolem trwasz jak radio Maryja aż po grób mogiłę

Wokół ciebie cienie, które nie mają domu, i drodzy zmarli, żywi jedynie w modlitwie.

Wizja w polskim sorryklimacie głęboko prawdziwa - i poruszająca

Author	mck48
Genre	poetry
Form	blank verse
Date added	2015-09-23
Linguistic correctness
Text quality
Views	2050