http://www.wallpaperup.com/

myślę jak minę skrzypiąc drzwiami 

w niedomkniętym odruchu

bardziej zrozumiały dla przeszłości 

gdy zaczyna żółknąć przebierać w deszcz 

co wsiąka głębiej niż myśli

każdego nie ma bardziej 

w środku lata gdy ważki 

stają się leniwe jak usta 

zostały na szybie w wyczekującej pozie

niepamięć odłupie z kamienia swoją część 

przywita na ścieżce cień brzozy 

rozkopaną niedawno noc