Jak to się nazywa, Legionie? Pastisz?
Świetne, zwłaszcza jeśli kojarzy się z oryginałem.

Doskonały! :)

Legionie, gratuluję. W tej kategorii nie znałem twoich możliwości.

Dopiero teraz przeczytałem sąsiadujące dziełko. Powtórzę więc to, co napisałem pod limerykiem Tadeusza. Czasami to ci rzekomo bogobojni poeci są najzwyklejszymi sprzedajnymi dziwkami.

No, no :)
... a galeon dalej pływa, siarka go nie przykrywa.

Lepsze od oryginału. :)

To świetny przykład liryki wizyjnej - tak rzadki w naszych /z nazwy tylko wyzwolonych/ czasach jak diament, bo wolimy świat zastany tylko opisywać - i nad nim załamywać ręce, marudzić i wiecznie od rana do rana jojczeć,

co przecież niczego nie rozwiązuje i nie pcha nas do przodu

Ten tytułowy galeon - to końcowy skutek owego naszego jojczenia, marudzenia, rąk załamywania i pitolenia,

tymczasem Czas pilnuje swego zegara

i albo się wreszcie jeden z drugim ogarniesz, albo już po nas!