zatrzymują nie na krótką 

z kalendarza ciśniętą na wiatr 

pokotem w zaułkach tego miasta 

obrysami obejmą echa kroków i ciszę 

zatrzymaną w kadrze 

*** 

dzisiaj w pędzie furkot na starówce 

zegar na ratuszu podkręca wąsy 

południa mieszają się z zamieszaniami 

w pamięci topole na placu 

obejmują ramionami fontannę 

pod stopami kostka z akcentem 

wystukanym obcasami 

północ podpełza w podcienia z zawianym 

błogosławionym do dzieci i do kobiety 

na sygnale galopuje świeżo obudzona trwoga 

po niej jak mak sypią po trotuarze pacierze 

- od nagłej 

*** 

od rana układają ręce na barkach w bramie 

tynk opada na ślady - takie koleje 

jak pociągi zatrzymane na fotografiach 

tory kończą się w moim mieście 

można zawracać różowymi zapomnieniami 

w topolowe słoneczne zegary 

wrażliwe na światło 

odporne na wiatr