Nie wiem, czy autor ma świadomość peela męskoosobowego, który zwraca się do adresata męskoosobowego.
Może tak być i nie mam pojęcia o skali zjawisk uczuciowych w tym względzie.
Oceniać też nie zamierzam uwarunkowań.
Literacko jest problem, bo tu nie ma poezji, tylko list z płakusianiem.
Duże litery w zaimkach osobowych to podkreślają.
Duże litery na początku każdego wersu już nic nie podkreślają.
Są tylko błędem w zestawieniu z interpunkcją, a to brak szacunku dla odbiorcy.
Taki teścik machnięty w przelocie z telefonu i nie wiem, co ma mi przekazać.
Nie sprawdzałem, czy jest tu dział "listy",ale tam z pewnością by pasował.
Historia, jak historia, niemniej nawet banalne historie można napisać bardziej intrygująco, bo to nie jest z pewnością poezja.
Raczej próba reporterskiego zapisu porażki emocjonalnej.
Nienajlepsza.

Akurat ty poezji mnie nie ucz.
Zwłaszcza ty.

To się od puszczyka odstosunkuj, boś za cienki

Za to nie mam kłopotu z doborem określeń.
A to znamionuje nieuctwo.
Spróbuj też trzeba trochę pokomentować i poanalizować utwory, a nie komentatorów, choć doskonale wiemy, co cię u mnie boli.
Płyń już.

Określenie "infantylny" kompletnie nie w temacie, ale już "baran" pasuje do Ciebie idealnie, bo nawet postu nie zrozumiałeś.
Chodziło o komentowanie utworów, a nie ludzi, którzy utwór komentują. Co w moim wypadku nagminnie czynisz, bo utworów komentować i analizować akurat nie umiesz.
Podobnie, jak pisać, co Ci mówią wszędzie.
Za to umiesz robić oborę.
Rzeczywiście, przesadziłem ze słowem "Wiemy".
Ty niewiele wiesz i jeszcze mniej umiesz.