Foto: national geografic

Babim latem zakręcona,

przędzą myśli srebrno - złotych

łowię resztki kanikuły,

zapach ziemi, traw skoszonych.

Klucz żurawich akrobacji

już wyrywa z zadumania

i chcę więcej tej impresji,

leniwego się poddania

słońcu, które gaśnie w złocie,

pól pokrytych snem na jawie

o jesieni, co przychodzi

mimozami bez pytania.

Erato, 16.09.2018