Serce wpa­dło mi w rezo­nans,

chyba nawet osza­lało

ciągle myślę tylko o nas,

ciągle jest mi Cie­bie mało.

Ampli­tuda uczuć wzro­sła,

z tobą chciał­bym ciągle być,

każda chwila jest podnio­sła

z tobą tań­czyć, szam­pana pić.

Magne­ty­zmem twego ciała

przy­cią­gasz mój ciągle wzrok,

chcę byś zawsze mnie kochała

życia mego roz­ja­śniaj mrok.

Gra­wi­ta­cja też zanika

głową w chmu­rach ciągle cho­dzę ,

ziemi prawie już nie tykam

taki tej miło­ści rodzaj.

W tym kon­tek­ście powiem wię­cej

jako człek nauk nobliwy ,

zako­chany bez pamięci

w sta­nie tym jestem szczę­śliwy.

A jeśli w drogę mi prze­stąpi

jakiś intruz lub ladaco,

ja ener­gii nie poskąpię,

słoną za to mi zapłacą.