niekoniecznie czas na podróże

zasypianie w obcych hotelach

przypomina klasyczną anestezję na ojomie

przekartkowane myśli rozpulchniają

stare rany a z nowych sączy się odporność

na bodźce

autonomiczne myślenie

oswaja kolejną skalę doznań

podświadomie sprawdzam elektrokardiogram

niespodzianek

zwalniam oddech i czuję jak tętno

oszczędnie pulsuje w skroniach

dusza zdejmuje stringi

i kładzie się obok mnie

bez duszy usypiam szybciej

umieram na kilka godzin

i mam nadzieję

że życie mnie dobudzi

nikt nie lubi umierać

po raz ostatni