wiatr z piekieł

przypiera do muru

kaci

i pomocnicy katów

są wszędzie

w stęchłym odorze

spoconej skóry

ból pulsuje

rytmem wilczego chóru

a senne koszmary

bezgłośnymi strugami

spływają

po metalowych

żebrach schodów

splatając ze sobą

żywota

nieświętych

w przybranych

wodach potopu

skurczona wersja

mojego ciała

łaknie powietrza

i wiatru