Kroczysz drogą bez powrotu,

w alei nawrotów,

uważaj bo zboczysz.

Jesteś gotów?

Zgasić światło nadziei chwiejnym krokiem,

runąć w beznadziei,

i stąpać rynsztokiem.

Nie wiedząc gdzie,

z twarzą w ziemi,

skończy się twój bieg,

lub coś zmienisz.

By nie paść na pysk z całej siły,

niech spełnia się sny,

które się nie spełniły.