co byśmy zrobili

bez tej radosnej paplaniny

flamastrów kleju kredek

rysunków na ścianie

okruszków po cieście pachnącym

bosych stópek na panelach gdzie

słonce przez okno

kładzie się miękko

jasnymi pasmami

nie mów nie mów

że jesteś zmęczony zmęczona

ciesz się, że to Jest

za chwilę oni wszyscy urosną

odejdą w siną dal, hen

wspominać ten czas będziesz

jak najpiękniejszy – sen

co zrobimy wtedy

bez tej radosnej paplaniny?