Dobreeee :D

a mnie nic, a nic nie interesują te kolanicha :P

O kurde... Polska na kolanach... ale wstanie z nich. Panta rhei... i rządy też :)

Czytałam wczoraj starsze wiersze Barańczaka, o staniu w kolejce po kiełbasę, o przesłuchaniach, a także o klęczeniu w sensie niewoli. To były bardzo niedobre czasy i wielka szkoda, że - chociaż nie stoimy już w kolejkach po kiełbasę - wiele elementów powtarza się obecnie.

Na kolanach Polska stoi!

Dziękuję bardzo.

W zimnym od złoceń kościele
Czy to w piątek, w świątek, czy w niedzielę,
Klęczy lud w pokorze,
Co to dzień w dzień
Trudzi się i orze,
Klęczy już od rana
Na zimnych kolanach...

Ref.
Oj, ta dana-dana,
Polsko ukochana!

Pani Emilio, bardzo dziękuję za twórczy komentarz.