O czym myśli krowa?

Dziadek Maliniak z niewielkiej wsi Maków

Przyjmuje u siebie grupę przedszkolaków.

Po swej zagrodzie ochoczo oprowadza,

Tajniki gospodarstwa chętnie im zdradza.

Mówi też o sobie, jakie ma zadanie...

A na koniec zwiedzania, zadaje pytanie:

— Niech mi ktoś z was powie, jeśli tylko wie,

O czym to myśli krowa, gdy ze smakiem je?

O czym to myśli krowa, gdy z apetytem je?

— Krowa myśli pewnie o pełnym korycie —

Zawołał mały Krzyś w białym berecie.

— A wcale że nie! — krzyknął rudy Bodzio. —

Krowa myśli o trawie i o zimnej wodzie.

— A gdzież tam! — pyzata Ula wtem zawołała. —

Krowa myśli o mleku, jakie dziś oddała.

— Nieprawda! — piegus Kazek zaśmiał się drwiąco. —

Krowa myśli o tym, by popaść się na łące.

— Wszystko to brednie, o czym mówicie! —

Prychnął chudy Olek, gładząc czarną kicię. —

Krowa nie myśli, bo myśleć nie umie,

Je, bo jeść musi… Po co? Nie rozumie.

Dziadek Maliniak zaśmiał się rubasznie:

— Może tak jest... Niepotrzebne są waśnie.

Lecz musicie wiedzieć, moje drogie dzieci,

Krowa bardzo lubi, gdy czas z wolna leci…

Przeżuwa więc wolno, trudu nie żałuje:

Żuje i żuje...

żuje i żuje...

żuje i żuje...

Wtedy jej pasza wyborniej smakuje.