Pieśń muszli

Podczas gdy miasteczka idą spać

Bóg wyrusza złoty pył  rozsypać

Przykłada muszlę do drzwi domu

I słucha melodii po kryjomu

Domy podobne do wymarłych

Nie tlące pieśni na firmamencie

Napawają Go samotnością

Odchodzi pogrążony obcością

Kiedy człowiek za zasłoną snu

Biegnie ku jasności dźwięków  dzwonu

On czule tuli muszlę duszy

I słucha pieśni co ciemność kruszy