pod przykrywką nieba

zobaczył pylistą światłość

i wiedział tylko tyle

że los człowieczy istnieje

tylko w jego pamięci

roztańczone melodyjki sugerowały

znudzone zadowolenie z życia

nawet hollywoodzkie filmy

nie zmieniły układu rysów twarzy

wystarczyła mu pewność bycia żywym

w mdłych kolorach dnia

nie miał energii i ochoty

by ustalić swe położenie

chętnie zapuszczał się w regiony

młodości i baśni

spojrzał na zegarek

po pewnym czasie wiedział dopiero

gdzie się znajduje

ziewnął w pokój bez znaczenia

drażnił go chaotyczny zgiełk

i szpalery ludzi na ulicy

czy są muzułmanami czy chrześcijanami

nie było w nim żadnej religii wiary

puls walił mu w głowie i w szyi

niech wreszcie hannibal dotrze do rogatek

otworzy gigantyczną szczelinę w firmamencie

jako sproszkowany ostanie białym światełkiem

na drodze mlecznej

już biją w tamburyny

przez otwarte drzwi widzi

jak wkracza ciemność

panel o poezji

przybrał charakter nieistotności