Ku wolności

Przez tyle wieków, z tylu ciemności,

Biegnące światło niesie zew ruczaju.

Trwa przeciąganie, w aktach zacięcia

Z powodu ukrytej usterki raju.

Światło puka do naszego sioła,

Po ogrodach, po polach i we włości.  

Podając promień dłonią nadziei,   

Opuszczenia  zaułków ku wolności.    

Wolność objawia się jako światło,

Trwa w cudzie prawdy, trwa w aktach miłości.   

Mocna Światłości, nie znikaj w chwili,

Bądź trwałym puklerzem dla mej słabości.