POTRĄCONY PIĘKNEM

pieni się strumień jak Żywiec w przełyku

kurczą się stopy wybielone szumem

brodzę w kamieniach intruz na platfusach

co chciał zatańczyć lecz nie bardzo umie

zwierz się wypłoszył niezdarnością gościa

głodnemu bliskość przeszkodziła w łowach

owadokształtki wypełniły przestrzeń

wokół czupryny choć przecież nie młoda

Stwórca mnie pięknem ponownie uszczypnął

niebo modlitwą rozparte na smugach

dusza się w oczach rozsiadła i chłonie

dobrze mieć kogoś kto nad nami czuwa