gdy patrzysz na wiatr

czujesz powiew

na rozedrganych marzeniach

rozwiewa stęsknione lśnienie

do twojego jutra

tam łąka

o świcie przytula kwiaty

spowite pluszową mgłą

miękką

wilgotną

gdzie delikatnym tchnieniem tajemnic

kroplami rosy

zakwitają spełnienia

szybujących chwil

kiedyś ostatnich

na początku snu

pomiędzy skrzydłami

białych motyli