Tekst 102 z 102 ze zbioru: Promyk świtu
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2025-08-16 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 27 |

Wniebowzięcie NMP
W ogrodzie świata, lilia najczystsza,
Maryja, Matka, perła niebiańska.
Życie ziemskie, jako pieśń najsłodsza,
Dokończyła bieg, droga mesjańska.
Już dusza Jej, doznaje ekstazy,
Do Syna leci, w niebieskie progi.
A ciało święte, bez grzechu skazy
Wznosi się w chwale, ponad obłoki
Aniołów chóry, z radości śpiewem.
Witają Królową, w świętym rodzie.
Gwiazdy Jej wieniec splatają z niebem,
A świat się kłania, w pokornym hołdzie.
Wniebowzięta Pani, Matko nasza,
Wspieraj nas w trudach, w naszej wędrówce.
Niech Twój przykład, w sercach naszych wzrasta,
Ku wiecznej chwale, w boskiej wikarówce.