Przejdź do komentarzyz depresją
Tekst 47 z 164 ze zbioru: samotność
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2021-04-30
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń918

minęło parę miesięcy 

depresja męczy 

ciało dusza udręczone 


dzień jak noc 

noc wielkie ma oczy 

długa i niejasna jak dzień 


kto mnie uleczy 

może utopi 

w wiadrze zimnej wody 


to są wywody warto żyć 

jeśli wygrasz z samym sobą 


posyp głowę popiołem 

spójrz w niebo 

spojrzysz prawdzie w oczy 


nikt i nic cię nie zaskoczy 

pozwól sobie wstać z kolan 

pozwól biec dalej 

bo świat się rozpędził 


niepotrzebne tryby się usuwa 

nie pozwól sobie na usterkę

  Spis treści zbioru
Komentarze (0)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
brak komentarzy
© 2010-2016 by Creative Media
×