czy zdążyłeś   

pojechać w Bieszczady  

zanim buki spłonęły czerwienią  

i zsunęły szaty na ziemię  

zakłócając ciszę szelestem  

taka czuję się naga  

bez ciebie  

mgłą otulam szczyty  

nad Soliną pusto  

i cicho  

strzępki rozmów  

wiatr z brzegów przegania  

połoniny rdzewieją  

wilgocią  

tak  jak oczy  

wpatrzone w horyzont  

dzielą przestrzeń  

na moją  

i już nie moją