Tekst 60 z 67 ze zbioru: latarnia w Faros
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2013-06-07 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 2618 |

ptaki
skrzydłami śpiewaniami
próbują wygrzebać spod chmur
świt
dziewczynki
o zaróżowionych buziach
sypią
pod stopy Eos
swoje sny
a świt nieżywy
a Eos w letargu
- – - – - – - – - – - – - – -
maj-czerwiec 2013








oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
(patrz całość wraz z nagłówkami)
J E S T
dokładnie tak samo
jak każdej innej wiosny
a świt martwy
a Eos w letargu
Wiersz pisany z perspektywy platformy widokowej 7. cudu świata
/latarni na Faros/
uniwersalizuje to,
co każdy głupi widzi
/i do niego wcale nie dociera/
P R Z E M I J A N I E
Nie ma dziś latarni
I nie ma latarnika
Codzienny tryb przędzalni
Z ostatnią Parką znika
Znika znika znika