w końcu słońce zawitało  

gdzie łaziło nie wiem  

wybiedzone jakieś blade  

wspina się po niebie  

czy przebije tłuste chmury  

których wszędzie pełno  

i uśmiechnie się dziś do mnie  

wreszcie pełną gębą  

pewnie zabawiło dłużej  

z zimą na bankiecie  

by pożegnać białą damę  

wszak odchodzi przecież  

z wiosną zgadać się musiało  

zapytać co w świecie  

musnąć ciepło i przypomnieć  

że czekamy przecież  

trącić kilka lampek wina  

w toaście za zdrowie  

dyplomacja to podstawa  

w piciu no i słowie  

trochę potem boli głowa  

na kaca jest rada  

klina z deszczem wypić trzeba  

by dłużej popadał  

teraz wiecie czemu leje  

niemal do obłędu  

tak się właśnie powołuje  

przedwiośnie z urzędu  

pory roku wszyscy znamy  

więc co dalej wiecie  

stąd opady w różnych formach  

na calutkim świecie